POWSZECHNA DEKLARACJA W SPRAWIE ZWALCZANIA I ZAPOBIEGANIA GRABIEŻY ORGANÓW

Preambuła ZWAŻYWSZY, że Powszechna Deklaracja Praw Człowieka uznaje przyrodzoną godność oraz równe i niezbywalne prawa wszystkich członków wspólnoty ludzkiej za podstawę wolności, sprawiedliwości i pokoju na świecie oraz że wszystkie Państwa zobowiązały się do zapewnienia powszechnego poszanowania i przestrzegania praw człowieka i podstawowych wolności, a także że wszystkie Państwa osiągnęły wspólne zrozumienie tych praw i wolności, co ma największe znaczenie dla pełnej realizacji tego zobowiązania; ZWAŻYWSZY, że Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych sprawił, iż każde Państwo-Strona niniejszego Paktu zobowiązuje się do poszanowania i zapewnienia wszystkim jednostkom znajdującym się na jego terytorium oraz podlegającym jego jurysdykcji, praw uznanych w niniejszym Pakcie, bez względu na jakiekolwiek różnice, takie jak: rasa, kolor skóry, płeć, język, religia, polityczne lub inne poglądy, pochodzenie narodowe lub społeczne, sytuację majątkową, urodzenie lub jakiekolwiek inne okoliczności, a jednostka ludzka, mająca obowiązki w stosunku do innych jednostek, jak również w stosunku do społeczności, do której należy, powinna dążyć do popierania i przestrzegania praw uznanych w niniejszej Deklaracji; ZWAŻYWSZY, że należy wziąć pod uwagę Konwencję o ochronie praw człowieka i godności istoty ludzkiej w odniesieniu do zastosowań biologii i medycyny: Konwencję o prawach człowieka i biomedycynie (1997, ETS nr 164) oraz Protokół do konwencji o prawach człowieka i biomedycynie dotyczący przeszczepiania narządów i tkanek pochodzenia ludzkiego (2002, ETS nr 186); ZWAŻYWSZY, że wydana z wolnej woli, dobrowolna i świadoma zgoda jest warunkiem wstępnym etycznego dawstwa narządów, a międzynarodowe organizacje medyczne stwierdzają, że więźniowie, pozbawieni wolności, nie są w stanie wyrazić dobrowolnej zgody i że praktyka pozyskiwania narządów od więźniów stanowi naruszenie zasad etyki w medycynie; ZWAŻYWSZY, że Komitet ONZ przeciwko Torturom i Specjalny Sprawozdawca ONZ ds. tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania wyrazili zaniepokojenie zarzutami dotyczącymi pobierania narządów od więźniów i wezwali rząd Chińskiej Republiki Ludowej do zwiększenia rozliczalności i przejrzystości swojego systemu przeszczepiania narządów oraz do ukarania osób odpowiedzialnych za nadużycia; ZWAŻYWSZY, że rząd Chińskiej Republiki Ludowej nie wyjaśnił odpowiednio źródeł pochodzenia organów, gdy Manfred Nowak, były Specjalny Sprawozdawca ONZ ds. tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania bądź karania, zażądał informacji w tym względzie; ZWAŻYWSZY, że celem Konwencji Rady Europy przeciwko handlowi ludzkimi narządami jest zapobieganie i zwalczanie sytuacji, w których pobranie narządów odbywa się bez dobrowolnej, świadomej i konkretnej zgody żyjącego lub zmarłego dawcy, lub w przypadku zmarłego dawcy, bez zezwolenia na pobranie zgodnie z jego prawem krajowym oraz poprzez kryminalizację niektórych czynów, w celu ochrony praw o]iar, jak również umożliwienie krajowej i międzynarodowej współpracy w zakresie działań przeciwko handlowi narządami ludzkimi; ZWAŻYWSZY, że w 2019 roku Trybunał dla Chin, międzynarodowy i niezależny trybunał, z siedzibą w Londynie i działający pod przewodnictwem Sir Geoffreya Nice’a QC, który pracował w Międzynarodowym Trybunale Karnym dla byłej Jugosławii oraz kierował oskarżeniem Slobodana Miloševicia stwierdził, że w Chinach zabijanie zatrzymanych celem pozyskania organów do przeszczepów trwa nadal, a głównymi o]iarami są uwięzieni wyznawcy dyscypliny duchowej Falun Gong, oraz że popełnienie zbrodni przeciwko ludzkości na praktykujących Falun Gong i Ujgurach zostało udowodnione ponad wszelką wątpliwość; UZNAJĄC, że w celu skutecznego zwalczania i zapobiegania zbrodni przeciwko ludzkości, którą jest przymusowe pobieranie narządów, powinno nakłaniać się powszechnie do ścisłej współpracy międzynarodowej. Artykuł 1 (1) Ludzie rodzą się wolni i równi w godności i prawach. Są oni obdarzeni rozumem i sumieniem oraz powinni postępować wobec siebie w duchu braterstwa. (2) Każdy człowiek ma prawo do życia, wolności i bezpieczeństwa osobistego. Artykuł 2 (1) Każdy człowiek ma prawo do korzystania ze wszystkich praw i wolności określonych w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, bez względu na jakiekolwiek różnice, takie jak rasa, kolor skóry, płeć, język, religia, polityczne lub inne poglądy, pochodzenie narodowe lub społeczne, sytuację majątkową, urodzenie lub inny status. (2) Nie powinno się czynić rozróżnienia ze względu na polityczny, jurysdykcyjny lub międzynarodowy status państwa lub terytorium, do którego dana osoba należy, niezależnie od tego, czy jest ono niepodległe, czy powiernicze, niesamorządne lub objęte jakimkolwiek innym ograniczeniem suwerenności. Artykuł 3 (1) Każdy człowiek ma prawo do wolności myśli, sumienia i wyznania. Prawo to obejmuje wolność zmiany religii lub przekonań oraz wolność uzewnętrzniania, indywidualnie lub wspólnie z innymi, publicznie lub prywatnie, swej religii lub przekonań przez nauczanie, praktykowanie, uprawianie kultu i przestrzeganie obyczajów wiary. (2) Zabijanie bezbronnych więźniów w celu pobierania i sprzedawania ich organów do przeszczepów stanowi rażące i niedopuszczalne naruszenie podstawowego prawa do życia. Artykuł 4 Wszystkie rządy powinny zwalczać przymusowe pobieranie narządów i mu zapobiegać, zapewniając kryminalizację konkretnych czynów i ułatwiając ściganie karne przymusowego pobierania narządów zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym. Artykuł 5 (1) Wszystkie rządy powinny podjąć niezbędne środki ustawodawcze i inne, aby w ich prawie krajowym za przestępstwo uznane zostało, o ile zostało popełnione umyślnie, pobieranie narządów ludzkich od żywych lub zmarłych dawców, jeśli pobieranie odbywa się bez dobrowolnej, świadomej i konkretnej zgody żywego lub zmarłego dawcy, lub w przypadku zmarłego dawcy, bez zezwolenia na pobranie narządów zgodnie z ich prawem krajowym. (2) Każdy dawca narządu do przeszczepu powinien wyrazić pisemną zgodę na pobranie narządu. Zgoda ta powinna być dostępna do wglądu dla międzynarodowych urzędników zajmujących się prawami człowieka. Artykuł 6 Wszystkie rządy powinny podjąć niezbędne środki ustawodawcze i inne, zgodne z zasadami ich prawa krajowego, w celu zapewnienia skutecznego ścigania i karania przestępstw, by zwalczać przymusowe pobieranie narządów i mu zapobiegać, zgodnie z odpowiednimi obowiązującymi konwencjami międzynarodowymi. Artykuł 7 Wszystkie rządy powinny współpracować ze sobą, zgodnie z odpowiednimi obowiązującymi je konwencjami międzynarodowymi i instrumentami regionalnymi, a także porozumieniami uzgodnionymi na podstawie jednolitego lub wzajemnego ustawodawstwa oraz ich prawa krajowego, w najszerszym możliwym zakresie, w celu prowadzenia dochodzeń lub postępowań dotyczących przestępstw, by zgodnie z konwencjami międzynarodowymi zwalczać przymusowe pobieranie narządów i mu zapobiegać. Artykuł 8 Wszystkie rządy powinny nakłaniać Partię-Państwo Chin do zaprzestania represji, więzienia i złego traktowania praktykujących Falun Gong i wszystkich innych więźniów sumienia oraz do zaprzestania przymusowego pobierania organów od więźniów, jak również do umożliwienia swobodnego dostępu do wszystkich ośrodków zatrzymań i obozów w celu niezależnego międzynarodowego dochodzenia w sprawie zbrodni przymusowego pobierania organów. Artykuł 9 Wszystkie rządy zobowiązane są (1) nakłaniać personel medyczny do aktywnego zniechęcania swoich pacjentów do udawania się do Chin na operacje przeszczepu; (2) nakłaniać personel medyczny, aby nie szkolił chińskich lekarzy ani personelu medycznego w zakresie chirurgii transplantacyjnej oraz nie prowadził dla nich takich szkoleń w swoich krajach; (3) wezwać czasopisma medyczne do odrzucenia publikacji na temat „chińskiego doświadczenia” w zakresie medycyny transplantacyjnej; (4) nie wydawać wiz chińskim pracownikom medycznym starającym się o szkolenie w zakresie przeszczepiania narządów lub tkanek ludzkich za granicą; (5) nie uczestniczyć w międzynarodowych seminariach, sympozjach lub konferencjach chińskich lekarzy w dziedzinie transplantologii i chirurgii transplantacyjnej. Artykuł 10 Wszystkie rządy powinny zakazać wjazdu każdej osobie, o której wiadomo, że bezpośrednio lub pośrednio uczestniczy w przymusowym pobieraniu narządów. Artykuł 11 Każdy kraj bądź jurysdykcja powinny zapewnić pacjentom sprawiedliwy dostęp do usług transplantacyjnych, aby odpowiednio gromadzić, analizować i wymieniać informacje związane z nielegalnie pozyskanymi narządami ludzkimi we współpracy ze wszystkimi właściwymi władzami, a także dostarczać informacji w celu wzmocnienia szkolenia pracowników służby zdrowia i odpowiednich urzędników. Artykuł 12 Każdy kraj bądź jurysdykcja powinny promować kampanie uświadamiające o bezprawności przymusowego pobierania narządów. Artykuł 13 Wdrażanie postanowień niniejszej Deklaracji powinno być zapewnione bez dyskryminacji z jakichkolwiek powodów, takich jak rasa, kolor skóry, płeć, język, religia, polityczne lub inne poglądy, pochodzenie narodowe lub społeczne, sytuację majątkową, urodzenie, przynależność do mniejszości narodowej, orientację seksualną, stan zdrowia, niepełnosprawność lub jakiekolwiek inne. Dnia 26 września 2021 roku